لزوم محافظت اسکلت ساختمان و سازه با عایق ضد حریق سازه فولادی در برابر حریق به عنوان مهمترین قسمت محافظت غیر عامل، باید مدنظر طراحان و محاسبان سازه قرار گیرد. اجرای سازه های فلزی از مهمترین و کاربردی ترین روش های محافظت سازه در رشته مهندسی حریق به شمار می آید. در این روش بیشتر ستونها و تیرهای اصلی سازه جهت محافظت قاب های سازه ای در مقابل حریق توسط پوشش ضد حریق سازه فولادی پوشش داده می شوند. دیوارها، سقف و کف سایر موارد مقاوم سازی غیرعامل در مقابل حریق می باشند که در موارد و کاربریهای خاص، عایق سازی میشوند. فولادهای سازهای، نقطه حرارت خمش یا به اصطلاح خمیدگی تقریبا ۵۰۰ درجه سانتیگراد دارند و نیمی از مقاومت خود را در دمای ۵۰۰ درجه از دست میدهند(بدون پوشش )، بنابراین سازه فولادی بدون پوشش در برابر حریق بسیار آسیبپذیر بوده و نیازمندمقاوم سازیدر مقابل حریق با استفاده از پوشش سازه فولادی میباشند . خواص و اثرات پوشش ضد حریق اسکلت فلزی
مزایای استفاده از پوشش ضد حریق :
۱-نسوز بودن و غیر قابل اشتعال بودن۲-ضریب انتقال حرارتی مناسب تر از نمونه های داخلی و خارجی
۳-حفظ شکل ظاهری و عدم ایجاد ترک در مواجه با افزایش دما
۴-سبک بودن پوشش و عدم سنگین شدن سازه
۵-چسبندگی مناسب به سطح فلز، علی الخصوص پس از افزایش دما
۶-این متریال عاری از تولید هرگونه گاز سمی و دود می باشد
۷-مقاومت مکانیکی مناسب
۸-مقاومت مناسب در برابر شرایط محیطی و جوی
۹-پوشش پایه آب، بدون نیاز به حلال و دوستدار طبیعت
۱۰-روش اجرای ساده با استفاده از قلم مو، رول و اسپری
۱۱-محافظت سازه در مقابل رطوبت و خوردگی
۱۲-مقاوم در برابر اشعه های uv
۱۳-تعمیر اسان و دسترسی آسان
۱۴-از رشد هرگنه قارچ و کپک و... جلوگیری می کند.
انواع پوشش های مقاوم در برابر حریق جهت محافظت غیر عامل سازه:
۱-مواد پاششی معدنی :
۲-رنگ های منبسط شونده :
۳-بورد ها و پنل های ضد حریق:
بسته به شرایط کار میتوان لایه رویی پوششهای ضد حریق سازه های فلزی را با مواد دیگری به منظور محافظت یا زیبایی پوشاند. از جمله :
۱-برای جلوگیری از ایجاد ترک.
۲-رنگدانهها برای زیبایی.
۳-جهت ممانعت از نفوذ مواد شیمیایی که ممکن است تاثیرات مخرب روی اندود یا بستر ضد حریق داشته باشند.
۴-برای جلوگیری از نفوذ آب مخصوصاً وقتی در بستر پوشش ضد حریق اسکلت فلزی امکان زنگ زدگی وجود دارد.
به طور کلی، از نظر مکانیسم عملکرد سه نوع اصلی پوشش ضد حریق سازه فولادی در برابر آتش را در بر میگیردکه میتوان آنها را اینگونه نام برد: مواد عایق، جاذب انرژی و پف کننده. بسیاری از مواد رایج در حقیقت به نوعی با مکانیسم ترکیبی از انواع اول و دوم عمل مینمایند و حاوی مقادیری از هر دو گروه مواد عایق و جاذب انرژی می باشند. بیشترین مصرف مواد عایق که دارای خواص حرارتی عالی می باشند مربوط به مواد معدنی و سنگدانه منبسط شده مانند پرلیت و ورمیکولیت است. این مواد میتوانند دارای چسبانندههای سیمانی یا گچی باشند. همچنین وجود مقادیر مختلف از سایر مواد و افزودنیها ضرورت دارد، در غیر این صورت عملکرد و اجرای پوشش ضد حریق سازه های فلزی نمیتواند به نحوه مناسب صورت گیرد.