عایق حرارتی

عایقکاری ممکن است تا حدودی هزینه ساخت و قیمت تمام شده ساختمان را افزایش دهد ولی در دراز مدت و حتی چندسال اولیه به راهبرداری، هزینه اولیه را با صرفه جویی لازم جبران خواهد کرد و موجبات آسایش و صرفه اقتصادی را فراهم می کند. عایق حرارتی مناسب بخش های مختلف ساختمان مانند سقف، کف و دیوارهای جانبی، همچنین عایقکاری لوله ها و سطوح داغ و سرد باعث افزایش راندمان انرژی می گردد. با عایقکاری در ساختمان می توان درانرژی گرمایی وسرمایی ۴۵ تا ۵۵ درصد صرفه جویی نمود.

راه مناسب گرمایشی، تهویه،سیستمهای خنک کننده و سایر مصارف صنعتی نیازمند شناخت عایق  حرارتی و گرمایی و رفتار گرمایی ساختمان می باشند.که در صورت انتخاب و نصب مناسب، جریان انرژی گرمایی به داخل یا خارج از ساختمان را کند می کنند.لذا شناخت و آشنایی با انواع جدید عایق های حرارتی که اخیرا متداول شده نه تنها راهکارهایی نوین در جهت صرفه جویی در مصرف سوخت را ارایه می نماید، بلکه با بررسی مشخصات زیست محیطی آنها،توجه به این فاکتور مهم نه تنها در خود عایقها بلکه در سیستم عایقکاری ساختمان نیز امری مهم تلقی می شود

هدف عمده از ایجاد عایق حرارتی، کاهش انتقال حرارت از یک منبع داغ به محیط یا از محیط به یک فرایند سرد می باشد. از این رو یک ویژگی مهم عایق حرارتی، پایین بودن رسانایی حرارتی آن است. ملاحظات دیگری برای تعیین عایق حرارتی لازم برای هر کاربرد خاص در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال شرایط خارجی که امکان دارد عایق دستخوش آنها شود حائز اهمیت است.

۱- از ساختار ساختمان محافظت می کند.
۲- پل حرارتی کاهش می یابد، میعان و اتلاف حرارتی نیز به حداقل می رسد.
۳- ضریب انتقال حرارت ثابت نگه داشته می شود و عملکرد حرارتی عایق کاری بهبود می یابد.
۴- نقطه شبنم به خارج از دیوار منتقل می شود.
۵- هوابندی ساختمان بهبود می یابد و اتلاف حرارتی کاهش می یابد.
۶- نصب آن آسان است و این باعث سرعت بخشیدن به عایق کاری ساختمان می شود.
۷- از آنجا که پوشش عایق حرارتی به راحتی قابل مشاهده است، سبب سهولت کنترل کیفیت عایق حرارتی می شود.

 معایب عایق حرارتی :

۱- لایه های عایق کاری شده از خارج با عایق حرارتی، به اندازه ساختمان محکم نیستند و در صورت عدم توجه به هر گونه خرابی، ممکن با مشکل رطوبت زدگی یا هوازدگی مواجه شوید.
۲- عایق حرارتی نیاز به طراحی دقیق دارد و در زمان نصب باید به خوبی از آن مراقبت شود.
۳- استفاده از این روش در ساختمان های نو ساز در مقایسه با روش های قدیمی هزینه بیشتری دارد.
۴- در عایق  حرارتی طرح های کوچک، به همان اندازه نیاز به پشتیبانی فنی است که در پروژهای بزرگتر نیاز است، بنابراین استفاده از این روش در عایق کاری های حرارتی کوچک مقرون به صرفه نیست.
۵- عایق  حرارتی از خارج ساختمان در مکان هایی که زیرکار استحکام لازم را ندارد و قابل تعمیر نمی باشد، مناسب نیست.
۶- این روش عایق حرارتی در ساختمان های تاریخی مهم مناسب نمی باشد.

انواع عایق حرارتی  و کاربردهای آن ها

۱. عایق حرارتی سیلیکات : این نوع عایق حرارتی ترکیبی است از مواد معدنی و الیاف سرامیکی همراه با ذرات سیلیکا و اکسید فلزات کلسیم, منیزیم و یا آلومینیوم که در دمای بالا با هم ترکیب می شوند. این نوع عایق به شکل پتوئی و یا به شکل آجری یکپارچه ساخته می شود. عایق های سیلیکاتی در مقابل شوک های حرارتی مقاوم بوده و دماهای بسیار بالا را تحمل می کنند و غیر قابل اشتعال هستند. در صورت مجاورت با رطوبت، آن را جذب می کنند، لذا باید در برابر آن محافظت شوند.

۲. عایق حرارتی الیاف آزبستی : این الیاف از جدا کردن سیلیکات های معدنی طبیعی که دارای ساختار بلوری به شکل رشته های باریک هستند به دست می آید. ضریب هدایت حرارتی آن نسبت به عایق های دیگر خیلی بالاتر بوده و بدین جهت عایق خوبی نمی باشد، اما علت اصلی استفاده از آن خاصیت ضد حریق آن است.

۳. عایق حرارتیEPS  پلی استر انبساطی : این ماده ترکیبی از اتیلن, پروپیلن و داین است عایق حرارتی مناسبی جهت استفاده در مناطق سردسیر است و حتی در دماهای زیر ۳۰ درجه سانتی گراد نیز کارایی دارد.  این عایق در برابر ازن و مواد شیمیایی آلی و غیرآلی بسیار مقاوم است. ضعف آن مقاومت کم در برابر مایعات نفتی است.

۴. عایق حرارتی فوم PVC  :  فومPVC  سخت  و  بسیار خوبی است و بخار و رطوبت در آن بسیارکم نفوذ می کند. به علت بالا بودن مقاومت برشی فوم PVC، سطح آن برای برای پوشاندن با و مناسب است. مزیت عمده فوم های PVC عملکرد بهتر آنها در برابر آتش نسبت به سایر فوم های پلیمری است.

۵. عایق حرارتی سلولزی: عایق حرارتی الیافی متشکل از کاغذ, مواد خام تخته کاغذی یا چوب همراه با چسباننده ها, کند سوز کننده ها و سایر افزودنی ها یا بدون آنها است. اخیرا به علت مقاومت بیشتر عایق های سلولزی در برابر آتش سوزی استفاده از آنها در ایالات متحده افزایش پیدا کرده است. چگالی این عایق ها از بیشتر است، در نتیجه اکسیژن لازم برای سوختن تامین نمی شود. علت دیگر افزایش مصرف عایق سلولزی، امکان بالای بازیافت آن نسبت به عایق های دیگر است.

۶. پشم سنگ :  از نوع عایق حرارتی گرم معدنی و متشکل از الیاف بسیار نازک است. ماده اولیه برای تولید این الیاف سنگ بازالت از خانواده سنگ های آذرین و دولومیت می باشد که در کشور ما فراوان یافت می شود. محصول به دست آمده کاملا استریل است و در برابر خطراتی مانند انگل، قارچ، باکتری و حشرات موذی مصونیت دارد. از آن جایی که یک عایق سلول باز است، لذا آب و بخار بر آن اثر می کنند و بعد از نصب باید یک پوشش بخاربند روی آن نصب شود. طول عمر  زیاد بوده و به اندازه عمر ساختمان می باشد.

۷. پشم شیشه : با الیاف بسیار نازک تارهای شیشه که تقریبا به هم متصل اند گفته می شود. این الیاف را پس از سرد شدن با همدیگر دسته می کنند و روی کاغذ کرافت، سربی، قیری یا تور الیاف دار قرار می دهند. این ماده نسوز از خصوصیاتی مانند پایداری ابعاد، بی بویی و غیر نم گیری برخوردار است که امکان رشد قارچ و کپک در آن وجود ندارد. برای عایق بندی بام های شیب دار بر روی ورقه های پوشش زیرین و در بام های تخت در زیر پوشش آسفالتی یا نمدی استفاده می شود. پشم شیشه سبک و نصب آن آسان است. این عایق حرارتی باید دور از رطوبت نگه داشته شود، بنابراین به وسیله یک لایه نازک نایلونی محافظت می شود.